Nieuwe afspraken over verwijzingen binnen de GGZ

Vertrouwen in elkaar

Het uitgangspunt van deze nieuwe afspraken over (door)verwijzingen blijft het vertrouwen in elkaar, zowel tussen de zorgverzekeraars en zorgverleners als tussen de zorgverleners onderling. Zo staat ook in het wijzigingsdocument dat dit vertrouwen er vooraf moet zijn, waarna achteraf controle (gericht en proportioneel) plaatsvindt. Iedere zorgverlener en zorgverzekeraar mag ervan uitgaan dat een zorgverlener goed dossier voert, volgens de professionele richtlijnen. Hierdoor is naderhand altijd zichtbaar hoe het proces verlopen is en welke overwegingen hebben gespeeld.
Alleen door allemaal, op basis van vertrouwen, deze en dezelfde uniforme afspraken te hanteren, is het mogelijk om de vermindering van de administratieve lasten en een besparing van tijd en geld te realiseren.

Digitaal verwijzen

Brancheverenigingen pleiten ervoor dat ook de kleinere GGZ-aanbieders gebruik gaan maken van de digitale mogelijkheden in het verwijzen en daarvoor worden aangesloten bij het platform ZorgDomein. Hierbij is merendeel van de huisartsen is reeds aangesloten. Dit platform is er om zorgaanbieders en zorgvragers met elkaar en de patiënt te verbinden. Op dit moment ligt die keuze om aangesloten te worden nog bij de aanbieders zelf.

Doorontwikkeling productstructuur

Vanuit de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) wordt met GGZ-aanbieders, zorgverzekeraars en patiënten in de GGZ eveneens gewerkt aan de doorontwikkeling van de productstructuur van de Basis GGZ, gespecialiseerde GGZ en forensische zorg. De nieuwe structuur heeft als doel dat de administratieve druk nog verder wordt verminderd.

Flinke stap in de goede richting

Rudolf Keijzer, algemeen directeur van Praktijksteun: “Het lijkt een flinke stap in de goede richting. Met een brede vertegenwoordiging van de landelijke koepel is de trend van vereenvoudiging in het zorglandschap hierin vastgehouden. Nu er landelijk een duidelijke beschrijving ligt van geaccepteerde verwijsafspraken, kunnen regionale platformen dit toeschrijven naar de dagelijkse praktijk. De deelname van het ministerie doet vermoeden dat er ook juridische dekking is voor dergelijke afspraken. Hierdoor kunnen concrete afspraken gemaakt worden, die uiteindelijk mijns inziens zeker bijdragen aan het voorkomen dat een zorgvrager van het kastje naar de muur gestuurd wordt. Het sluit prachtig aan op het uitgangspunt wat wij in al onze regionale platformen herkennen; “geen patiënt tussen de wal en schip”.”